Dla opery w Clevelend wrześniowy wieczór 1934 roku może okazać się wielkim świętem. W galowym przedstawieniu Otella główną partię zaśpiewać ma Tito Merelli, światowej sławy włoski tenor. Jego gościnny występ powinien zwrócić się w kasie teatru, a sama opera dzięki niemu może dostać się do grona najbardziej prestiżowych instytucji w kraju. Tito przyjeżdża, ale nieprawdopodobny zbieg rozmaitych okoliczności sprawia, że tuż przed występem pada martwy na hotelowe łóżko.
czytaj dalejDla opery w Clevelend wrześniowy wieczór 1934 roku może okazać się wielkim świętem. W galowym przedstawieniu Otella główną partię zaśpiewać ma Tito Merelli, światowej sławy włoski tenor. Jego gościnny występ powinien zwrócić się w kasie teatru, a sama opera dzięki niemu może dostać się do grona najbardziej prestiżowych instytucji w kraju. Tito przyjeżdża, ale nieprawdopodobny zbieg rozmaitych okoliczności sprawia, że tuż przed występem pada martwy na hotelowe łóżko. Grozi to katastrofą wszystkim przedstawicielom operowego światka Clevelend: cholerycznemu dyrektorowi Saundersowi, jego młodziutkiej i spragnionej romantyczno-seksualnych przygód córce Maggie, seksownej i pragnącej dzięki Merelliemu wyrwać się Clevelend primadonnie Dianie, Pani Prezes tutejszego Towarzystwa Przyjaciół Opery Julii, ba!, nawet hotelowemu boyowi-melomanowi czy Maxowi, nieśmiałemu asystentowi Saundersa i narzeczonemu Maggie, niezrealizowanemu śpiewakowi-amatorowi...
Jak wyjść z twarzą z tej dramatycznej sytuacji, żeby uniknąć towarzyskiego skandalu i bankructwa?! Można czekać na cud lub próbować wybrnąć z kłopotu, wybierając rozwiązanie równie cudowne w prostocie i nierealne w wykonaniu - niepostrzeżenie zastąpić słynną gwiazdę... Kto to zrobi? Jak to kto? Dajcie nam tenora!!!
Informacje o spektaklu
OSOBY:
Max (asystent dyrektora opery) – Andrzej Grabarczyk
Maggie (córka dyrektora opery) – Lucyna Malec
Saunders (ojciec Maggie, dyrektor opery) – Wojciech Pokora
Tino Moretti (tenor światowej sławy) – Jan Prochyra (gościnnie)
Maria (żona Tina) – Stanisława Celińska (gościnnie)
Diana (primadonna) – Ewa Borowik
Julia (przewodnicząca Towarzystwa Miłośników Opery) – Barbara Rylska
Boy (hotelowy) – Jerzy Bończak
W przedstawieniu wykorzystano utwory "O Sole, mio", "Santa Lucia", "Catari" w wykonaniu Wiesława Ochmana.
Reżyseria: Wojciech Pokora
Scenografia: Marcin Stajewski
Premiera: 21 czerwca 1996