KSIĘGA HIOBA (Teatr na Woli i Scena Kwadrat)

Rzecz dzieje się w Warszawie, w czasach mizerii powojennej i upadku literatury dramatycznej.

„Zasadniczym motywem twórczości Brunona Winawera jest refleksja na temat współczesnej nauki i jej oddziaływania na przeobrażenia kulturowe. W swoich komediach autor Księgi Hioba posługuje się deformacją groteskową, techniką skeczu kabaretowego i farsy, nagromadzeniem kalamburów i paradoksów słownych…

Rzecz dzieje się w Warszawie, w czasach mizerii powojennej i upadku literatury dramatycznej.

"Zasadniczym motywem twórczości Brunona Winawera jest refleksja na temat współczesnej nauki i jej oddziaływania na przeobrażenia kulturowe. W swoich komediach autor Księgi Hioba posługuje się deformacją groteskową, techniką skeczu kabaretowego i farsy, nagromadzeniem kalamburów i paradoksów słownych. Uczeni, wynalazcy i odkrywcy, postawieni wśród problemów realnego życia szamocą się w dramatycznych sprzecznościach i trudnościach. Zapatrzeni w sprawy nauki tracą z wolna kontakt z otaczającym światem, są niezdolni do działań mających sens dla przeciętnego człowieka. Stąd właśnie płynie źródło śmieszności ich poczynań, nie znaczy to jednak, aby Winawer opowiadał się po stronie „ludzi normalnych". Wręcz przeciwnie: na tle dziwactw uczonych ludzie normalni stają się marionetkami, niewolnikami przyziemnych ambicji, żądz i namiętności. Pejoratywnym przeciwstawieniem nauki są pieniądze: zagubieniu, zagrożeniu uczonych odpowiada - prawem kontrastu - buta i pewność siebie mieszczaństwa (kapitalistów, pracowników ministerialnych, tępych biurokratów) zainteresowanego zdobyczami nauki jedynie w celach praktycznych, materialnych."

Cyt za http://encyklopediafantastyki.pl/index.php?title=Bruno_Winawer