Jan Kobuszewski, w zespole Teatru Kwadrat od 1976 roku, jako aktor, reżyser a przez pewien okres również konsultant programowy (oryginalny zapis z programów Teatru Kwadrat sezonów 1985/86-1986/87).
Laureat m.in. Złotego Ekranu (1976), Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1998), Zdobywca SUPERWIKTORA TVP (2005), Zdobywca medalu GLORIA ARTIS – Zasłużony Kulturze (2006).
Największą popularność zdobył występami w Kabarecie Dudek (1965-1975). Cytaty z piosenek i skeczy, takich jak m.in. „Ucz się Jasiu”, „Ballada o Dzikim Zachodzie”, „Zrobić małpę” czy „Książka życzeń i zażaleń” weszły już do języka codziennego.
Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie (1956).
Aktor teatralny i filmowy, komik, reżyser. W latach 1956-1958 był aktorem teatrów Młodej Warszawy. Przez dwadzieścia lat był aktorem scen dramatycznych: 1958-64, 1969-75 Teatru Polskiego w Warszawie, 1964-69 Teatru Narodowego, 1975-76 Teatru Nowego w Łodzi.
Na szklanym ekranie wystąpił po raz pierwszy w 1955 roku i pojawił się przeszło 2000 razy w cyklicznych programach rozrywkowych, w tym m. in.: „Wielokropku”, „Kabarecie Olgi Lipińskiej” oraz „Kabarecie Starszych Panów”. Narrator „Bajek dla dorosłych” – popularnego programu TV z lat 70-tych.
W teatrze zaczynał jako odtwórca ról dramatycznych w sztukach klasycznych: Biondello w „Poskromieniu złośnicy” Williama Shakespere’a (1957), Pietrowicz w „Płaszczu” Mikołaja Gogola (1960), Oswald w „Królu Learze” Williama Shakespeare’a (1962), Doktor w „Dziadach” Adama Mickiewicza (1964), Lokaj w „Kurce wodnej” Stanisława Ignacego Witkiewicza (1964), Mefistofeles w „Kordianie” Juliusza Słowackiego (1965), Lucky w „Czekając na Godota” Samuela Becketta (1991).
Stał się częstym gościem telewizyjnego Teatru Komedii. Olga Lipińska, Janusz Majewski czy Edward Dziewoński obsadzali go w reżyserowanych przez siebie klasycznych „Szkoda wąsów” Ludwika Dmuszewskiego czy „Damy i huzary” Aleksandra Fredry (1973) i współczesnych komediach polskich: „Ciemno” Marka Rębacza (1996), „Rozmowy przy wycinaniu lasu” Stanisława Tyma (1998) i obcych „Na zdrowie” Pierre`a Chesnota (1981), „Skąpiec” Moliera (1992).