DWAJ PANOWIE B. (Teatr na Woli i Scena Kwadrat)

Marian Hemar

Debiut dramatyczny Mariana Hemara. Tematem jest pisanie i wystawienie komedii, paradoksy przeradzania się życia w sztukę i sztuki w życie.

czytaj dalej

Debiut dramatyczny Mariana Hemara. Tematem jest pisanie i wystawienie komedii, paradoksy przeradzania się życia w sztukę i sztuki w życie.

"W komedii najważniejszy jest pomysł. Czasem pomysłem jest... brak pomysłu (...). Fabułę można streścić w paru zdaniach. Autorska spółka: Bertoni i Gorzeń przeżywa kryzys natchnienia. Z finansowych i twórczych opresji ratuje ich szczęśliwy zbieg okoliczności. Temat podsuwa «samo życie». Rano koncept, w południe pierwszy akt, wieczorem zaliczka u dyrektora teatru, a po siedmiu dniach premiera. To tempo dziś szokuje - w czasach Hemara było typowym przejawem teatralnej sprawności. Dzięki tym i innym realiom międzywojenna farsa staje się nieoczekiwanie źródłem pożytecznej wiedzy o tym, jak kiedyś funkcjonowała urynkowiona kultura. Ale przede wszystkim dwaj panowie B. zapraszają widzów do wspólnej zabawy. Pikantny, zaprawiony odrobiną egzotycznego dziś szmoncesu dowcip, był specjalnością Hemara (...)"
"Dwaj Panowie B."
Antena Nr 52

Informacje o spektaklu

OBSADA:

Jan Bertoni – Andrzej Kopiczyński
Antoni Gorzeń – Paweł Wawrzecki
Domańska – Danuta Nagórna
Laura Starke – Ewa Borowik
Starke – Janusz Bylczyński
Jerzy Brod – Włodzimierz Nowak
Dyrektor Teatru – Jerzy Tkaczyk
Mulikowska – Wanda Koczeska
Kalitowski – Jerzy Kozłowski
Szepieta – Krzysztof Kołbasiuk
Reżyser – Bronisław Surmiak
Józio – Jan M. Nowakowski
Sufler – Kazimierz Meres
Bileter – Zdzisław Szymański
Strażak – Marian Czyżewski
Rewizor – Maciej Borniński
Wacek – Marek Bocianiak
Garderobiana – Anna Borowiec
Pokojówka – Ewa Małachowska
Marysia – Sylwia Wysocka

Osoby wyobraźni autorskiej:
Emil Maloński – Jerzy Kozłowski
Asta (blondynka) – Sylwia Wysocka
Asta (brunetka) – Ewa Małachowska
Asta (ruda) – Barbara Burska
Mąż – Maciej Borniński
Edward Martens – Krzysztof Kołbasiuk
Świadek I – Jan M. Nowakowski
Świadek II – Marek Bocianiak

Reżyseria: Andrzej Rozhin
Scenografia: Józef Napiórkowski, Ryszard Stobnicki
Muzyka: Andrzej Zarycki
Asystent reżysera: Maciej Borniński

Premiera: 2 grudnia 1984