EMIGRANCI (SCENA PROSTOKĄT)

Sławomir Mrożek

Współczesny moralitet. Akcja ogranicza się do dialogu dwóch osób: intelektualisty – emigranta politycznego i gastarbeitera – emigranta zarobkowego. Choć nazwani tylko inicjałami, pozbawionymi wszelkich podtekstów: AA i XX, sugerującymi brak jakiegokolwiek zindywidualizowania postaci, należą do najbogatszych psychologicznie bohaterów.

czytaj dalej

Współczesny moralitet. Akcja ogranicza się do dialogu dwóch osób: intelektualisty – emigranta politycznego i gastarbeitera – emigranta zarobkowego. Choć nazwani tylko inicjałami, pozbawionymi wszelkich podtekstów: AA i XX, sugerującymi brak jakiegokolwiek zindywidualizowania postaci, należą do najbogatszych psychologicznie bohaterów.

Ich rozmowa toczy się w noc sylwestrową. Nowy Rok witają w suterenie wieżowca, na obrzeżach wielkiego miasta. Oczekiwania obu bohaterów wobec Zachodu są odmienne. AA szuka tu wolności duchowej, XX – materialnej. Pierwszy marzy o napisaniu książki „o człowieku w stanie czystym”, drugi – o triumfalnym powrocie do rodzinnego miasteczka: „Zarżnie się wieprzaka,cielaka albo krowę... Nakupi wódki... Żeby dla wszystkich starczyło. I żeby jeszcze zostało...”

Ale marzenia to tylko forma samooszustwa. Intelektualistę czeka nędzna wegetacja, a jego towarzysz nigdy nie powróci do kraju, by żyć w dobrobycie.

Spektakl zainaugurował tzw. "Scenę Prostokąt", która w założeniu miała prezentować przedstawienia bardziej kameralne: z mniejszą obsadą, skromniejszą reżyserią, ascetyczną scenografią, tak aby móc się bardziej skupić na walorach literackich wybranych tekstów.

Informacje o spektaklu

OSOBY:

AA - Andrzej Łapicki (gościnnie)
XX - Mieczysław Czechowicz

Reżyseria: Andrzej Łapicki
Scenografia: Marek Lewandowski

Premiera:  27 marca 1988