2 lutego 1990
Ginny i Greg są młodzi i bardzo w sobie zakochani. W błędnym mniemaniu, że Filip jest ojcem dziewczyny, młody człowiek prosi go o rękę Giny. Tymczasem starszy pan jest jej dawnym kochankiem. Greg spotyka sfrustrowaną żonę Filipa, Sheilę. Cztery postaci zaczynają wplątywać się w sieć coraz bardziej niesamowitych nieporozumień. A kiedy prawda już prawie wychodzi na jaw, następuje nieoczekiwanie odwrócenie sytuacji i zakłopotani bohaterowie na nowo pogrążają się w labiryncie nieprawdopodobnych zawiłości.
czytaj dalej
6 maja 1989
Brawurowa akcja, niespodziewane zwroty wydarzeń, skomplikowana i precyzyjnie zbudowana intryga komediowa, wielowątkowe omyłki, udawania, dowcip słowny, błyskotliwe dialogi, anegdoty wplecione z wyczuciem miejsca, w jakim pojawienie się ich jest najtrafniejsze, bezbłędny słuch na prawa sceny – to wszystko sprawiło, że „Mandat” stał się wielkim i długotrwałym sukcesem teatru, a Erdmana nazwano następcą Mikołaja Gogola i Aleksandra Suchowo-Kobylina. W samej tylko Moskwie przedstawienie grane było ponad trzysta pięćdziesiąt razy.
czytaj dalej
1 lipca 1988
„Melofarsa w dwóch aktach”, która rozgrywa się (jak podano w didaskaliach) „w romantyzmie, na obszarze księstwa”.
W dziwnej karczmie spotyka się dziwne towarzystwo. Poeta – niszczyciel dzieł klasyków literatury, Książę owładnięty ideą stworzenia urzędu Pary Kochanków Państwowych, Kapitan będący uosobieniem zdegradowanego mitu wojskowości i Laura, która ucieka od Księcia z Rudolfem, by go w końcu porzucić, bezradny Pustelnik, śpiący Śpiący i Chłopi, których bezsensowne rozmowy podkreślają główną myśl utworu: nikomu tu się nic nie chce.
czytaj dalej
19 lutego 1988
Cztery małżeństwa, trzy sypialnie, jedna noc i następujący po niej poranek. Najstarsza para – Delia i Ernest szykują się do wyjścia na uroczystą kolację, aby uczcić rocznicę swojego ślubu. Najmłodsza z kolei – Malcolm i Kate organizują u siebie małą imprezę, na którą zapraszają Jane i Nicka, a także Zuzannę i Trevora (jedynyni, których sypialni nie widać). W ostatniej chwili Nick doznaje kontuzji i nie może iść. Między Zuzanną a Trevorem dochodzi do kłótni. Intryga zaczyna się zawiązywać po tym jak Zuzanna przyłapuje Trevora całującego się ze swoją byłą dziewczyną, którą była niegdyś Jane…
czytaj dalej
17 lipca 1987
Klasyczna francuska farsa. Akcja rozgrywa się przed wojną. Bourdier jest politykiem i przemysłowcem. Swoją karierę polityczną związał z partią socjalistyczną, ale prywatnie bardzo mu imponują arystokratyczne koneksje.
Toteż przychylnym okiem patrzy na rozwijającą się miłość swojej córki, Teresy i hrabiego Jakuba, syna arystokratycznego sąsiada. Żoną Bourdiera jest dużo młodsza od niego Marta, niezbyt przejmująca się konwenansami i nie ukrywająca swego plebejskiego pochodzenia.
czytaj dalej
9 maja 1986
„Milt – to człowiek sukcesu, zadowolony z życia. Stanowisko, garnitur z firmowego sklepu, szpan i elegancja, żona i kochanka. Harry – od przykrej przygody z psem uwierzył, że prześladuje go pech. A wierzyć, że jest się człowiekiem, któremu szczęście nie sprzyja – to nim być. Harry jest więc nieudacznikiem, bez pieniędzy, perspektyw, celu życia. Jest jeszcze ona – Ellen, kobieta nieprzeciętnie oczytana, z komputerową pamięcią, wrażliwa i niezaspokojona, żona wpierw Milta, potem Harrego.
czytaj dalej
2 grudnia 1984
Debiut dramatyczny Mariana Hemara. Tematem jest pisanie i wystawienie komedii, paradoksy przeradzania się życia w sztukę i sztuki w życie.
czytaj dalej
3 listopada 1983
Rzecz dzieje się w Warszawie, w czasach mizerii powojennej i upadku literatury dramatycznej.
„Zasadniczym motywem twórczości Brunona Winawera jest refleksja na temat współczesnej nauki i jej oddziaływania na przeobrażenia kulturowe. W swoich komediach autor Księgi Hioba posługuje się deformacją groteskową, techniką skeczu kabaretowego i farsy, nagromadzeniem kalamburów i paradoksów słownych…
czytaj dalej
27 maja 1983
Komedia w 3 aktach, której akcja rozgrywa się w Warszawie. Miłosny trójkąt, a w zasadzie czworokąt, który posłużył autorowi do zręcznego żonglowania zaskakującymi reakcjami obydwu stron relacji damsko-męskich – zarówno tych zdradzających, jak i zdradzanych.
czytaj dalej
27 listopada 1982
„Gabriel Tender, znajomek z Fiesole, o którym tu będzie mowa, jest człowiekiem dobrym. Zużywam sporo swady i miejsca, na to, żeby wykazać, ilu sprytu i diabelskiej przebiegłości wymaga taka rola w życiu. Każdego durnia stać na złośliwy kawał, ale dobroć to bardzo trudne rzemiosło. Dlatego, też do produkcji uczynków dobrych, która może być zajęciem bardzo popłatnym, powinni się brać fachowcy, a nie dyletanci, amatorzy, moralności, puszczający w obieg tandetę i nieudolne falsyfikaty…
czytaj dalej
