DWAJ PANOWIE B. (Teatr na Woli i Scena Kwadrat)

Debiut dramatyczny Mariana Hemara. Tematem jest pisanie i wystawienie komedii, paradoksy przeradzania się życia w sztukę i sztuki w życie.

ROZMOWY PRZY WYCINANIU LASU (Teatr na Woli i Scena Kwadrat) (1984)

„(…)Na scenie dorodne knieje, pośród których przycupnęli na pieńkach drwale. Czekają na dostawę narzędzi pracy, czyli siekier. A czekając gawędzą sobie o tym i owym. O lasach, które już wyrąbano i o tych drzewkach, które cudem ocalały. O tym, że w jednej książce ranny łoś ryczy z bólu, a w innej pewien student zamordował siekierą dwie kobiety. Najciekawsze, że w tych pięknych czasach każdy student mógł mieć własną siekierę, a dziś… Dziś siekiery roznosi siekierowy i po pracy zabiera z powrotem.

KSIĘGA HIOBA (Teatr na Woli i Scena Kwadrat)

Rzecz dzieje się w Warszawie, w czasach mizerii powojennej i upadku literatury dramatycznej.

„Zasadniczym motywem twórczości Brunona Winawera jest refleksja na temat współczesnej nauki i jej oddziaływania na przeobrażenia kulturowe. W swoich komediach autor Księgi Hioba posługuje się deformacją groteskową, techniką skeczu kabaretowego i farsy, nagromadzeniem kalamburów i paradoksów słownych…

PAMIĘTNIK PANI HANKI

Tytułowa bohaterka jest kobietą młodą i piękną. Życie upływa jej w zbytku, a czas spędza biorąc udział w balach, rautach. Nie wystarcza to jednak Hance. Wciąż narzeka na nudę i męża, z którym nie potrafi znaleźć wspólnego języka. Znudzona monotonną egzystencją nawiązuje romans z Robertem Tonnorem. Niestety, za sprawą tego związku bohaterka wplątuje się w niebezpieczną aferę. Niebawem okazuje się, że jej kochanek jest szpiegiem.