Dusza Kobusza

Na początku grudnia 2011 roku, na deskach Teatru Kwadrat, hucznie fetowaliśmy jubileusz 55-lecia pracy artystycznej naszego nestora, Jana Kobuszewskiego. Benefis, który udało się przygotować z tej okazji, odbił się szerokim echem wśród warszawskiej publiczności.

ZŁODZIEJ

Tytułowy złodziej zostaje przyłapany na gorącym uczynku przez wracających z przyjęcia właścicieli domu i próbuje namówić ich, aby zrezygnowali z pomysłu oddania go w ręce policji. Wydawać by się więc mogło, że taki powinien być koniec sztuki. Tymczasem w tym momencie ona dopiero się zaczyna.

PO LATACH O TEJ SAMEJ PORZE

Kontynuacja głośnego przeboju Za rok o tej samej porze””, który w połowie lat 70. znalazł się na liście największych artystycznych i kasowych sukcesów Broadwayu. Para głównych bohaterów poznała się przez przypadek w niewielkiej restauracji. Ona jest mężatką, matką trójki dzieci. On, choć niezwykle lojalny wobec swojej rodziny, nie jest w stanie odmówić sobie rozmowy z uroczą nieznajomą. Od tamtej pory widują się co roku o tej samej porze. W „„Po latach..”.” są już nieco starsi.

WSZYSTKO W RODZINIE

Trzecia, wprowadzona na polską scenę teatralną oraz zaprezentowana prapremierowo przez Teatr Kwadrat, sztuka Ray’a Cooney’a.

W londyńskim szpitalu trwają właśnie przygotowania do tradycyjnego bożonarodzeniowego przedstawienia i corocznego zjazdu lekarzy.

KIEDY KOTA NIE MA…

Dwa angielskie małżeństwa z 20-letnim stażem. Z okazji okrągłej rocznicy żony wybierają się wspólnie na miodowy miesiąc. Korzystając z sytuacji obaj słomiani wdowcy, w średnim wieku, decydują się na przelotne romanse z młodszymi wersjami swoich drugich połówek.

POMYSŁ NA MORDERSTWO

Thriller balansujący na krawędzi pastiszu. Narastające napięcie, nieoczekiwane zwroty akcji i zaskakujący finał.

Dwaj główni bohaterowie to współpracujący ze sobą od dawna autorzy tekstów kryminalnych. Łączy ich praca, dzielą charaktery.

WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO

„(…) przedstawienie ogląda się bez przykrości, a nawet z rosnącym zainteresowaniem. Świat widziany z kuchni, choć to zapewne niezbyt wyrafinowana metafora, ma jedną zaletę: jest znacznie prawdziwszy niż z perspektywy salonu”
Tomasz Miłkowski
Życie Codzienne
16 października 1992

BRZYDKIE NAWYKI

Akcja toczy się w prywatnych klinikach psychiatrycznych, w których pacjenci traktowani są krańcowo odmiennie. W pierwszym władzę sprawuje dr Pepsi, a jego naczelną maksymą jest zapożyczane od Wilde’a przeświadczenie, iż spośród różnych metod zwalczania pokus, najskuteczniejsza polega na tym, by im ulegać, czyli pozwala swym pacjentom na wszystko, a nawet więcej. Drugim natomiast kieruje dr Toynbee, którego terapia polega na kompletnym unieruchomieniu leczonych, nie pozwala więc na nic, stosując metodę knebla i kaftana.

WSZYSTKO JEST WZGLĘDNE

Ginny i Greg są młodzi i bardzo w sobie zakochani. W błędnym mniemaniu, że Filip jest ojcem dziewczyny, młody człowiek prosi go o rękę Giny. Tymczasem starszy pan jest jej dawnym kochankiem. Greg spotyka sfrustrowaną żonę Filipa, Sheilę. Cztery postaci zaczynają wplątywać się w sieć coraz bardziej niesamowitych nieporozumień. A kiedy prawda już prawie wychodzi na jaw, następuje nieoczekiwanie odwrócenie sytuacji i zakłopotani bohaterowie na nowo pogrążają się w labiryncie nieprawdopodobnych zawiłości.

INDYK (Scena PROSTOKĄT)

„Melofarsa w dwóch aktach”, która rozgrywa się (jak podano w didaskaliach) „w romantyzmie, na obszarze księstwa”.

W dziwnej karczmie spotyka się dziwne towarzystwo. Poeta – niszczyciel dzieł klasyków literatury, Książę owładnięty ideą stworzenia urzędu Pary Kochanków Państwowych, Kapitan będący uosobieniem zdegradowanego mitu wojskowości i Laura, która ucieka od Księcia z Rudolfem, by go w końcu porzucić, bezradny Pustelnik, śpiący Śpiący i Chłopi, których bezsensowne rozmowy podkreślają główną myśl utworu: nikomu tu się nic nie chce.